EPGL

By | AGL | No Comments

E jak EPGL, czyli oznaczenie naszego lotniska. Pod taką właśnie nazwą znajdziecie nas na mapach lotniczych.
Podstawowe informacje o EPGL:

  • Współrzędne:50° 16′ 09,90″ N 18° 40′ 22,05″ E
  • Nowa częstotliwość(!):118.260 MHz – Gliwice Radio
  • Odległość od miasta:2 km
  • Elewacja pasa startowego: 254 m / 833 ft n.p.m.
  • Ruch lotniczy: VFR

PZL-101 Gawron

By | AGL | No Comments

W naszym Aeroklubie spełnia głównie rolę holówki. Gawrony trafiły do produkcji seryjnej w 1960,gdzie początkowo były to wersje rolnicze(dwumiejscowe) i sanitarne(czteroosobowe).Do 1968 wyprodukowano łącznie 325 samolotów:215 dwumiejscowych rolniczych,78 czteromiejscowych aeroklubowych i 32 sanitarne.
Gawron w liczbach:

  • Rozpiętość: 12,68 m
  • Długość: 9 m
  • Wysokość: 3,12 m
  • Powierzchnia nośna: 23,8 m²
  • Masa użyteczna: 660 kg
  • Masa startowa: 1660 kg
  • Prędkość maksymalna: 170 km/h
  • Prędkość minimalna: 50 km/h
  • Prędkość wznoszenia: 2,5 m/s
  • Pułap: 3380 m
  • Zasięg: 240 km

SZD-40x Halny

By | AGL | No Comments

SZD-40x Halny, jeden z ciekawszych szybowców w gliwickim hangarze. Został wyprodukowany tylko w jednym egzemplarzu jako dwumiejscowy szybowiec doświadczalno-rekordowy. W przedniej kabinie siedzi pasażer jako balast – bez możliwości sterowania szybowcem. Dnia 4.05.1980 r. – Adela Dankowska z pasażerką S. Piątek, ustanowiła na nim rekord przy przelocie prędkościowy na trasie 500 km – 93,7 km/h. Skrzydła zastosowano z szybowca Zefir po uprzedniej modyfikacji.
Dane techniczne:

  • Rozpiętość skrzydeł: 20,00 m
  • Długość: 8,75 m
  • Powierzchnia skrzydeł: 16,11 m²
  • Ciężar własny: 410 kg
  • Ciężar całkowity: 610 kg
  • Doskonałość: 43,0
  • Prędkość minimalna.: 73 km/h (z klapami 65,5)
  • Prędkość ekonomiczna.: 85 km/h, opad. 0,59 m/s
  • Prędkość optymalna.: 94 km/h
  • Prędkość dopuszczalna: 240 km/h.

Cessna 150

By | AGL | No Comments

Chyba nie ma wątpliwości, że nie kto inny jak Clyde Cessna stworzył swoim nazwiskiem jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek samolotów lekkich na świecie.
W Aeroklubie posiadamy dwa egzemplarze:
Cessnę 150 SP-KNC oraz Cessnę 172 SP-FLT zwaną przez nas pieszczotliwe „Babcią”
Czy wiesz, że:

  • Początek produkcji samolotów Cessna datuje się na 1911r.
  • Modele 150 oraz 152 dwa to najbardziej popularne szkolno-treningowe samoloty na świecie,
    28 maja 1987 roku, młody niemiecki pilot Mathias Rust w samolocie Cessna 172, prześlizgując się przez radziecki system obrony powietrznej, wylądował na Placu Czerwonym w Moskwie
  • Dnia 4 grudnia 1958 samolot Cessna 172 z załogą: Robert Timm i John Cook, wystartował z lotniska McCarran w Las Vegas. Załoga wylądowała dnia 7 lutego 1959 r. Ich lot trwał 64 dni 22 godziny 19 minut i 5 sekund. Do tej pory jest najdłuższym lotem w historii lotnictwa.
  • Rozpoczynając swą przygodę z lataniem samolotowym w AGL pierwszym samolotem będzie właśnie Cessna.

M-18 Dromader

By | AGL | No Comments

Mimo, że samoloty te nie stacjonują na gliwickim lotnisku, w 1992 r. tymczasowo zostało przebazowanych aż 26 Dromaderów.
Celem akcji było gaszenie pożaru lasów raciborskich.
PZL M18 Dromader został opracowany 1974r. i jest produkowany przez PZL Mielec do dnia dzisiejszego. W sumie zostało wykonanych 759 samolotów M18, sprzedanych do 24 krajów świata. Ponad 200 samolotów M18 Dromader zostało wyeksportowane do USA.
Czy wiesz, że:

  • W Polsce najbardziej znane masowe użycie Dromaderów miało miejsce podczas gaszenia pożaru lasów koło Kuźni Raciborskiej, które trwało od 26 do 30 sierpnia 1992r.,Powstał model szkolny M18BS – (dwuster) – załoga: pilot-instruktor + uczeń + 700 kg ładunku handlowego,
  • Dromader może zabrać 2 500 litrów wody przy zasięgu 1000km,
  • W trakcie wojny domowej w Chorwacji samoloty te były używane jako lekkie bombowce (poniżej zdjęcie w chorwackim malowaniu maskującym).
  • Najbliżej Gliwic jeden Dromader stacjonują na lotnisku Rybnik-Gotartowice.

SF-25 Falke

By | AGL | No Comments

Falke to motoszybowiec, odmiana szybowca wyposażona w silnik umożliwiający samodzielny start. W odróżnieniu od samolotu po znalezieniu się w silnym noszeniu termicznym można wyłączyć silnik i kontynuować lot szybowcowy. Szkolenie do lotów na motoszybowcach „TMG” przeznaczone jest zarówno dla pilotów samolotowych jak i szybowcowych. Oba są prowadzone w naszym Aeroklubie, a dla osób chcących zasiąść za jego sterami wraz z instruktorem jest możliwość wykupienia lotu zapoznawczego.

Dane techniczne:
Rozpiętość:15,30 m
Długość:7,5m
Doskonałość:22
Prędkość minimalna:60km/h
Prędkość maksymalna:190km/h
Maksymalna masa startowa:555kg

PW-5 Smyk

By | AGL | No Comments

Opis konstrukcji: Jednomiejscowy szybowiec o układzie wolnonośnego średniopłata. Kadłub o konstrukcji skorupowej z kompozytu szklano-epoksydowego. Płat kompozytowy, jednodźwigarowy o profilu NN18-17. Jego zaletą jest tzw.: „font-family” mała wrażliwość na zanieczyszczenie muszkami. Wznios płata 2o24′. Hamulce aerodyna­miczne płytowe, wysuwane z górnych powierzchni skrzydeł. Usterzenie klasyczne kompozytowe o profilu Wortman FX-71-L-150/30. Podwozie stałe dwukołowe w układzie tandem. Szybowiec wyposażony jest w dwa zaczepy startowe: przedni do startów za samolotem i dolny do startów przy użyciu wyciągarki.

Rys historyczny: Niezależnie od tego, że ciągle odkłada się wprowadzenie do programu letnich olimpiad sportów lotniczych, FAI poczyniła starania przygotowujące szybownictwo do olimpijskiej rywalizacji. Chodziło o zrównanie szans wszystkich zawodników startujących na jednakowym szybowcu, i zwycięstwo rzeczywiście najlepszego pilota, a nie słabszego lecz dysponującego lepszym szybowcem. 13 marca 1993 roku na wyjazdowym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji Szybowcowej w RPA polski PW-5 został ogłoszony zwycięzcą konkursu na szybowiec-monotyp nowo utwo­rzonej klasy światowej (World Class). Na ten niewątpliwy sukces złożyła się praca całego zespołu. Główni uczestnicy projektu którego rezultatem było powstanie prototypu szybowca (o numerach rejestracyjnych SP-3557) to: Zespół Naukowo-Badawczy Technologii Lotniczych Konstrukcji Kompozy­towych na Wydziale MEiL Politechniki Warszawskiej. Produkcję seryjną szybowca podjęła WSK Świdnik, a pierwsze szybowce serii informacyjnej opuściły wytwórnię wiosną 1994 roku. Do końca XX wieku wyprodukowano ponad 250 szt. szybowca. Po zaprzestaniu produkcji w Świdniku w 2005 r. szybowce PW-5 budowane są w Zakładach Szybowco­wych „Jeżów” w Jeżowie Sudeckim na Dolnym Śląsku.

Ciekawostka: Nazwa szybowca „Smyk” według wspomnień i relacji uczestników projektu została zapropono­wana przez Marcysię Kukiełkę w korespondencji przesłanej po jednym z obozów lotniczych w Bezmiechowej.

Dane techniczne:
Rozpiętość: 13.44 m
Powierzchnia nośna: 10.16 m2
Wydłużenie płata: 17.8
Długość: 6.22 m
Profil płata: NN 18-17

Szybowce PW5 w AGL:

Obecnie Aeroklub Gliwicki
posiada 3 szybowce typu PW5:
– SP-3761
– SP-3618
– SP-3775

Dane masowe:
Masa startowa max.: 300 kg
Masa płatowca pustego: 185 kg

Osiągi:
Prędkość dopuszczalna VNE:220 km/h
Prędkość manewrowa VA: 150 km/h
Prędkość optymalna: 80 km/h
Prędkość minimalna: 62 km/h
Opadanie min.: 0.64 m/s
Opadanie przy 100 km/h: 1 m/s
Opadanie przy 140 km/h: 2.2 m/s
Doskonałość przy 80 km/h: 33
Współczynniki obciążeń: +5.3 -2.65

 

Tekst i informacje techniczne zaczerpnięte ze strony: http://smyki.nastart.info/historia/historia-szybowca-pw-5-smyk/