Opis konstrukcji: Jednomiejscowy szybowiec o układzie wolnonośnego średniopłata. Kadłub o konstrukcji skorupowej z kompozytu szklano-epoksydowego. Płat kompozytowy, jednodźwigarowy o profilu NN18-17. Jego zaletą jest tzw.: „font-family” mała wrażliwość na zanieczyszczenie muszkami. Wznios płata 2o24′. Hamulce aerodynamiczne płytowe, wysuwane z górnych powierzchni skrzydeł. Usterzenie klasyczne kompozytowe o profilu Wortman FX-71-L-150/30. Podwozie stałe dwukołowe w układzie tandem. Szybowiec wyposażony jest w dwa zaczepy startowe: przedni do startów za samolotem i dolny do startów przy użyciu wyciągarki.
Rys historyczny: Niezależnie od tego, że ciągle odkłada się wprowadzenie do programu letnich olimpiad sportów lotniczych, FAI poczyniła starania przygotowujące szybownictwo do olimpijskiej rywalizacji. Chodziło o zrównanie szans wszystkich zawodników startujących na jednakowym szybowcu, i zwycięstwo rzeczywiście najlepszego pilota, a nie słabszego lecz dysponującego lepszym szybowcem. 13 marca 1993 roku na wyjazdowym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji Szybowcowej w RPA polski PW-5 został ogłoszony zwycięzcą konkursu na szybowiec-monotyp nowo utworzonej klasy światowej (World Class). Na ten niewątpliwy sukces złożyła się praca całego zespołu. Główni uczestnicy projektu którego rezultatem było powstanie prototypu szybowca (o numerach rejestracyjnych SP-3557) to: Zespół Naukowo-Badawczy Technologii Lotniczych Konstrukcji Kompozytowych na Wydziale MEiL Politechniki Warszawskiej. Produkcję seryjną szybowca podjęła WSK Świdnik, a pierwsze szybowce serii informacyjnej opuściły wytwórnię wiosną 1994 roku. Do końca XX wieku wyprodukowano ponad 250 szt. szybowca. Po zaprzestaniu produkcji w Świdniku w 2005 r. szybowce PW-5 budowane są w Zakładach Szybowcowych „Jeżów” w Jeżowie Sudeckim na Dolnym Śląsku.
Ciekawostka: Nazwa szybowca „Smyk” według wspomnień i relacji uczestników projektu została zaproponowana przez Marcysię Kukiełkę w korespondencji przesłanej po jednym z obozów lotniczych w Bezmiechowej.
Dane techniczne:
Rozpiętość: 13.44 m
Powierzchnia nośna: 10.16 m2
Wydłużenie płata: 17.8
Długość: 6.22 m
Profil płata: NN 18-17
Szybowce PW5 w AGL:
Obecnie Aeroklub Gliwicki
posiada 3 szybowce typu PW5:
– SP-3761
– SP-3618
– SP-3775
Dane masowe:
Masa startowa max.: 300 kg
Masa płatowca pustego: 185 kg
Osiągi:
Prędkość dopuszczalna VNE:220 km/h
Prędkość manewrowa VA: 150 km/h
Prędkość optymalna: 80 km/h
Prędkość minimalna: 62 km/h
Opadanie min.: 0.64 m/s
Opadanie przy 100 km/h: 1 m/s
Opadanie przy 140 km/h: 2.2 m/s
Doskonałość przy 80 km/h: 33
Współczynniki obciążeń: +5.3 -2.65
Tekst i informacje techniczne zaczerpnięte ze strony: http://smyki.nastart.info/historia/historia-szybowca-pw-5-smyk/